چرا سازمان محیط زیست، موضوع تأمین حق‌آبه محیط زیستی رودخانه‌ها و تالاب‌ها را پیگیری نمی‌کند؟
حمیدرضا صفوی، شامگاه پنجشنبه ۱۱ بهمن در آیین بزرگداشت روز جهانی تالاب‌ها که در اتاق بازرگانی اصفهان و با حضور رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست برگزار شد، اظهار کرد: آیا مشکل زاینده‌رود به دلیل کمبود داده و اطلاعات است؟ آیا ابهامی در میزان منابع و مصارف آب وجود دارد؟ آیا مردم به مسئولیت‌های اجتماعی خود نسبت به منابع آب آشنا نیستند؟ آیا دولت و دستگاه‌های اجرایی به بحران‌های زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی ناشی از کمبود آب آشنا نیستند؟ آیا قانون‌گذار، دستگاه‌های امنیتی و قضایی نسبت به وضعیت زاینده‌رود بی‌اطلاع هستند؟ واقعیت این است که نه! حداقل ۵۰ طرح تحقیقاتی، ۲۱ طرح مشاوره‌ای (۱۵ طرح داخلی)، ۱۱۰۰ مقاله علمی و ۹۰۰ پروژه در این زمینه انجام شده و این گواه بر نفی همه سوالات است. پس چرا مشکلات روز به‌روز افزایش می‌یابد و حل نشده باقی می‌ماند!؟
وی افزود: هیدروسیستم زاینده‌رود، سیستمی پیچیده از انواع منابع و مصارف آب است. از این میان می‌توان به آب‌های سطحی و زیرزمینی برای مصارف صنعتی، شغلی و محیط زیستی اشاره کرد. این سیستم نیاز به مدل‌سازی دقیق دارد. این کار انجام شده و به‌روزرسانی‌های متعددی در پیش دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان ضمن اشاره به پیچیده‌تر شدن موضوع زاینده‌رود در جریان تصمیم‌گیری‌ها، بیان کرد: مسائل منابع و مصارف، اکولوژی منطقه، کشاورزی، خدمات صنعتی و شهری و تصمیم‌گیری‌های مرتبط، بسیار پیچیده هستند. تصمیم‌گیری‌هایی در بالا و پایین دست و همچنین در دولت انجام می‌شود که این سیستم را پیچیده‌تر می‌کند.
صفوی تصریح کرد: تونل‌های اول، دوم، سوم و طرح‌های انتقال آب مانند انتقال از دریای عمان نمی‌توانند به تنهایی مشکل را حل کنند. منابع آب زیرزمینی محدود و ضعیف هستند. ما با چاه‌های مجاز و غیرمجاز و برداشت‌های بی‌رویه مواجه هستیم. میانگین بلندمدت ۲۵ ساله نشان می‌دهد که ما به‌طور متوسط سالانه ۴۱۰ میلیون متر مکعب از منابع آب زیرزمینی بیشتر استفاده کرده‌ایم. نتیجه این است که ما ۱۳ میلیارد و ۷۰۰ مترمکعب کمبود آب زیرزمینی داریم. مطالعات نشان می‌دهند که این کمبود آب باعث فرونشست زمین، از دست دادن کیفیت خاک و مشکلات دیگر شده است. راه‌حل چیست؟ آیا باید مرثیه‌سرایی کنیم یا به دنبال راه‌حل باشیم؟
وی بیان کرد: در گذشته حق‌آبه محیط زیستی به اشتباه تخصیص داده شد و منابع آب برای توسعه کشاورزی و ویلاسازی استفاده شد. انتقال آب به خارج از حوزه نیز مشکلات را تشدید کرد و امروز ما نیاز به بازنگری و اصلاح داریم. توزیع نامناسب منابع آب و جمعیت در مناطق مختلف نیز مشکل‌ساز است.
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان افزود: در استان‌هایی که سرشاخه‌های زاینده‌رود قرار دارند، سرانه آب بسیار بالاست. اما در استان اصفهان، سرانه آب بسیار پایین است. سوالات و درخواست‌ها این است که چرا سازمان محیط زیست، موضوع تأمین حق‌آبه محیط زیستی رودخانه و تالاب‌ها را پیگیری نمی‌کند؟ نقش سازمان‌های مردم‌نهاد چیست و مردم چه کاری می‌توانند انجام دهند؟ نقش حاکمیت و دولت در این زمینه چیست؟
صفوی ادامه داد: گروه‌های مردم‌نهاد، مراکز علمی و دانشگاهی آماده هستند تا بسترهای مطالبه اجتماعی و علمی را فراهم کنند. اما تصمیم‌گیری و اقدام باید توسط حاکمیت انجام شود. امیدوارم که با تلاش‌های ریاست محترم محیط زیست وضعیت بهبود پیدا کند.
انتهای پیام
