عجله و شتاب = مرگ
تهران اجتماعی:به گزارش خبرگزاری ایسنا؛: نوروز که می‌رسد، دل‌ها پر از امید می‌شود. خانه‌ها رنگ نو می‌گیرند، جاده‌ها پر می‌شوند از خانواده‌هایی که به عشق دیدار عزیزانشان راهی سفرند؛ اما در کنار این همه شور و شوق، قاب‌های سیاه عزا هم کم‌کم در گوشه و کنار شهرها دیده می‌شود؛ قاب‌هایی که تصویر عزیزانی را در خود دارند که قرار بود شادترین لحظات عمرشان را تجربه کنند، اما دیگر هیچ وقت به خانه نرسیدند.
از ۲۵ اسفند آغاز اجرای طرح نوروزی تا ۹ فروردین ۱۴۰۴، بیش از ۵۵۰ نفر در تصادفات جاده‌ای جان خود را از دست داده‌اند و هزاران نفر مجروح شده‌اند. آمارها نشان می‌دهد که عمده ترین دلایل این حوادث، سرعت غیرمجاز، سبقت بی‌جا و عدم توجه به جلو بوده است. رانندگانی که خواب‌آلودگی را جدی نگرفته‌اند، کسانی که چند دقیقه زودتر رسیدن را به بهای یک عمر حسرت دیگران ترجیح داده‌اند و حالا در آمارهای رسمی، تنها یک عدد شده‌اند.
اما چرا این همه عجله و چرا سفرهای نوروزی به مسابقه‌ای مرگبار تبدیل شده است؟
در پاسخ به این بحران، پویش «نه به تصادف» راه‌اندازی شد؛ یک حرکت اجتماعی که هدفش چیزی جز حفظ جان مردم نیست. از مردم عادی گرفته تا مسئولین، ورزشکاران، هنرمندان و رانندگان، همه به این پویش پیوسته‌اند تا به یکدیگر یادآوری کنیم که هیچ چیز مهم‌تر از جان انسان‌ها نیست.
در بازه زمانی ۱۵ روزه، ۵۵۰ جان‌باخته در تصادفات
سردار حسینی رئیس پلیس راه راهور فراجا، درباره آمار تصادفات از ۲۵ اسفند ۱۴۰۳ تا ۹ فروردین ۱۴۰۴ می‌گوید: متأسفانه ۵۵۰ نفر از هموطنان جان خود را از دست داده‌اند و ۱۳۳۱۰ نفر نیز در ۷۱۵۷۹ فقره تصادف مجروح شده‌اند. استان‌هایی همچون کرمان با (۴۴نفر) فوتی، استان فارس با(۳۰نفر) فوتی، سیستان و بلوچستان( (۲۶ نفر) فوتی،خراسان (۲۴ نفر) فوتی و خوزستان (۱۸ نفر) فوتی بیشترین تعداد فوتی‌ها را در این مدت داشته‌اند.
طبق تحلیل علل تصادفات در نوروز سال گذشته (نوروز ۱۴۰۳) در مجموع چهار عامل اصلی عدم توجه به جلو، عدم توانایی کنترل وسیله نقلیه، سبقت غیرمجاز و تغییر مسیر ناگهانی، ۷۸ درصد علت تصادفات را شامل می‌شد. این در حالیست که در ۱۵ روز اجرای طرح نوروزی هم باز هم ما شاهد تصادفات به این دلایل هستیم. در بیشتر علت تصادفات جمله عدم توجه به جلو و عدم توانایی در کنترل وسیله نقلیه را بارها می‌شنویم. در بسیاری از مسیرها مشاهده می‌کنیم رانندگانی با سبقت‌های غیرمجاز، سرعت‌هایی که جای آن در پیست ماشین سواری است، با لایی کشی در جاده‌ها، گردش به چپ و راست یکباره‌ای، استفاده از نور چراغ های ممنوعه، لجبازی در جاده‌ها و دیگر عوامل، ریسک خطر و احتمال حادثه را برای خودشان و دیگر رانندگان در حال تردد بالا می‌برند.
همیشه یک سوال بی‌جواب باقی می‌ماند، عجله و هیجان کاذب به چه قیمت؟ و پشیمانی پس از رخداد یک فاجعه جاده‌ای چه فایده دارد؟
حوادث جاده‌ای، بحرانی برای مردم و کشور
امسال همانند سال‌های دیگر، تمامی دستگاه‌های مربوطه در نقاط مختلف کشور به طور جد آماده خدمات رسانی به مردم هستند تا تعطیلات عید خود را با بهترین خاطرات به پایان برسانند. عوامل راهور و انتظامی در تمامی مسیرهای کشور حضور دارند و با جدیت در حال کنترل، رصد و ایجاد ایمنی و امنیت برای تمامی رانندگان هستند؛ اما ما باز هم شاهد هستیم که کمتر از ۱۰ درصد از رانندگان با بی احتیاطی و رفتارهای خلاف قوانین علاوه بر این که جان خود و همراهان خود را به خطر می‌اندازند، باعث آسیب رساندن به دیگر افراد در حال تردد هم می‌شوند.
عمدتاً سن کسانی که در تصادفات جان خودشان را از دست می‌دهند، در سال‌های مولد بودن و فعال بودنشان است. سنینی بین ۲۵ تا ۳۸ سال، بیشترین قربانیان سوانح ترافیکی هستند. در کنار ۲۰ هزار جان‌باخته در سال گذشته شاهد این هستیم که بالغ بر ۳۰۰ هزار نفر در تصادفات مصدوم شدند و از این تعداد، ۱۰ درصد از مصدومان دچار معلولیت‌های جسمی شدند، به این معنا که پیش از ۳۰ هزار نفر در سال گذشته به دلیل ضایعات نخاعی روی دست خانواده‌ها و سازمان‌های بهزیستی مانده‌اند. این جملات، سخنان سردار حسینی، رئیس راهور فراجا است. اگر کمی به این آمار و عواقب آن بیاندیشیم، متوجه خواهیم شد که تصادفات تنها یک آمار جانباختگان و مصدومان و معلولان نیست؛ بلکه مسائل بسیاری را پیرامون خود تا مدت‌ها برای خانواده‌ها و حتی در بحث ملی در پی دارد.
آیا تاکنون به این فکر فرو رفته‌ایم که وقتی عزیزی در عید نوروز در تصادفات کشته می‌شود، تا سال‌های بسیار و بلکه تا ابد هر ساله زمان سال تحویل در ذهن ما این خاطره تلخ از دست دادن آن عزیز همراه وجود دارد و ما را آزرده خاطر می‌کند؟ ما تنها نیستیم و مسئولیت دیگران و مسئولیت اجتماعی را نیز بر عهده داریم و می‌توان با کم کردن سرعت، احتیاط و رعایت قوانین رانندگی، هیچ زمان باعث و بانی ایجاد یک حادثه تلخ و غیر قابل جبران برای خود و دیگران نشویم.
فرهنگ رانندگی ما هنوز نیاز به اصلاح دارد. هنوز هم خیلی‌ها کمربند ایمنی را جدی نمی‌گیرند، هنوز هم سرعت را هیجان‌انگیز می‌دانند، برخی در جاده با لجبازی رفتار خطرآفرین انجام می‌دهند، هنوز هم گوشی همراه، حواس رانندگان را از جاده پرت می‌کند. هنوز هم برخی تصور می‌کنند که حادثه فقط برای دیگران اتفاق میوفتد. کافی است فقط یک لحظه غفلت کنید تا نام شما هم به لیست قربانیان جاده‌ها اضافه شود.
توصیه‌هایی که ضامن جان ما است
چند مورد مهم که برای یک سفر ایمن توصیه می‌شود این است که قبل از سفر، حتماً استراحت کافی داشته باشید. خواب‌آلودگی یکی از عوامل اصلی تصادفات است. سرعت مطمئنه را رعایت کنید؛ دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است. فاصله ایمنی را رعایت کنید؛ جاده؛ جای سبقت‌های خطرناک نیست. در طول مسیر، هر دو ساعت یکبار استراحت کنید تا تمرکزتان از دست نرود. حین رانندگی از استفاده از تلفن همراه خودداری کنید. یک پیامک ساده می‌تواند سرنوشت یک خانواده را تغییر دهد.
نوروز جشن زندگی است، نه سوگواری! این جاده‌ها باید مسیر رسیدن به شادی باشند، نه راهی برای سفر بی‌بازگشت. پس بیایید همه با هم، به «نه به تصادف» پایبند بمانیم، نه فقط در حرف، که در عمل!
انتهای پیام
