اینجا زیستگاه ماهیانی با گوش‌های بزرگ و طلایی بود
همشهری آنلاین- بهاره خسروی : «اسماعیل حسنی» کوهنورد، در این باره می‌گوید: «نام «قزل گوش» در زبان آذری به معنای «گوش طلایی» است. دلیل نامگذاری این آبشار به این اسم، به ذاستانی قدیمی و ویژگی‌های جغرافیایی خاص روستای وردیج مربوط می‌شود. طبق این داستان در این منطقه ماهیانی عجیب با گوش‌های، بزرگ و طلایی زندگی می‌کردند. این ماهی‌ها در بین اهالی منطقه به «قزل گوش» معروف بودند و همین موضوع بهانه‌ای شد تا این آبشار میان اهالی به قزل گوش شهرت پیدا کند.»
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
به گفته حسنی، آبشار قزل گوش از ارتفاعی نزدیک به ۲۰متر از دل صخره‌ها به پایین می‌ریزد. وجود درختان بلند و گیاهان مختلف، در اطراف این آبشار جاذبه‌های طبیعی را برای بازدیدکنندگان چند برابر می‌کند. بهترین زمان برای بازدید از آبشار قزل گوش، فصل‌های بهار و تابستان است؛ زمانی که آبشار در پرآب‌ترین وضعیت قرار دارد. آبشار قزل گوش با طبیعت بکر و تاریخی پراز افسانه‌های محلی، یکی از مقاصدزیبا و دل‌انگیز برای گردشگران طبیعت‌دوست است. این آبشار نه به خاطر زیبایی‌های طبیعی‌اش، بلکه به دلیل افسانه‌ها و داستان‌های شفاهی نقل شده، همچنان در دل اهالی منطقه و بازدیدکنندگان جایگاه ویژه‌ای دارد.
اگر علاقه‌مند سفر به روستای وردیج و تماشای آبشار زیبای قزل گوش هستید، به سمت میدان شهران حرکت کنید و سپس مسیر منتهی به روستای وردیج را دنبال کنید. بعد از رسیدن به روستا، مسیری پیاده‌روی حدوداً یک ساعته از میان باغ‌ها و درختان انبوه شما را به آبشار می‌رساند.
