تأکید زهرا بهروزآذر بر «اتفاقسازی» و «مهرورزی در وفاق» در همایش وفاق ملی
تهران اجتماعی:به گزارش خبرگزاری ایسنا؛: همایش «وفاق ملی» روز ۲۰ دیماه به همت معاونت راهبردی رییسجمهوری در سالن همایشهای کتابخانه ملی ایران برگزار شد.
زهرا بهروز آذر، معاون رییسجمهور در امور زنان و خانواده، در پنل پایانی این همایش، با اشاره به اهمیت وفاق در شرایط کنونی، تأکید کرد که ماهیت وفاق چیزی فراتر از مصالحه است و به مفهوم “اتفاقسازی” تعلق دارد.
او گفت: مصالحه معمولا به تقسیم غنایم مربوط است و طرفین صرفا به دنبال سهم خود هستند، اما وفاق ملی روحیهای مبتنی بر مهر، عشق و ایجاد آیندهای مشترک است که همه در آن احساس پیروزی کنند.
بهروز آذر با الهام از سیره پیامبر اکرم (ص) افزود: پیامبر در زمان اختلافات قبایلی، همه افراد را در فرآیند حل مسئله شریک میکردند، به گونهای که هیچکس احساس حذف یا شکست نمیکرد. این نگاه میتواند الگویی برای وفاق ملی در دوران معاصر باشد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود، وفاق را بهعنوان نگرشی مبتنی بر مهر و عشق توصیف کرد و گفت: وفاق ملی، تنها یک قرارداد اجتماعی یا سیاسی نیست، بلکه روحیهای است که از آیندهای خلقشده و مشترک نشأت میگیرد. این همایش به من آموخت که وفاق تنها زمانی پایدار میماند که مبتنی بر عشق به آیندهای بهتر و تلاش برای آن باشد.
بهروز آذر همچنین به اهمیت “اتفاقسازی” در شرایط بحرانهای اجتماعی اشاره کرد و گفت: در شرایطی که جامعه دچار تفرقه و شکاف است، وفاق به معنای یافتن نقاط مشترک و ایجاد اتفاقات مثبت در راستای همگرایی است. اگر بتوانیم این نگاه را به تمام سطوح جامعه گسترش دهیم، قدم بزرگی در مسیر تحقق وفاق برداشتهایم.
بهروز آذر، این همایش را یکی از پربارترین تجربههای خود دانست و گفت: امروز هر لحظه فرصتی برای یادگیری بود؛ چه در پنلهای تخصصی و چه در گفتوگوهای کوتاه در حاشیه مراسم. وفاق ملی نیازمند تلاش همگانی و تعمیق نگاه مهرورزانه در تمام سطوح جامعه است. اگر بتوانیم این نگرش را گسترش دهیم، بسیاری از مشکلات جامعه حل خواهند شد.
این همایش با هدف ارائه راهکارهای عملی برای وفاق ملی برگزار شد و بستری مناسب برای تبادل نظر میان نخبگان و مسئولان دولتی را فراهم کرد. زهرا بهروز آذر در سخنان خود بر اهمیت نقش مهرورزی و آیندهنگری در ایجاد وفاق تاکید و خاطرنشان کرد که برای تحقق وفاق ملی باید با نگاه مشترک و تلاش جمعی، شکافهای موجود در جامعه را کاهش داد و زمینهساز همگرایی پایدار شد.
انتهای پیام